تیم ملی ایران در مخمصه‌ای عجیب گرفتار شد. بعد از شکست مقابل بحرین، این‌بار عراق توانست ایران را به رتبه سوم جدول گروه بفرستد تا صعود ایران به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر به شدت تهدید شود. ایران در اردن -میزبان بازی به دلیل ناآرامی‌های عراق- نتوانست مقابل حریف امتیاز بگیرد و شکست ۲ - ۱، رسیدن ایران به جام جهانی را با تردیدهای بزرگ مواجه کرد. این شکست موجی از انتقادات را درباره تیم ملی طرح می‌کند و تیم ملی وقتی در مرحله بعد می‌تواند رویای خود را به چنگ آورد که از زیر رگبار اعتراض و انتقاد گذشته باشد. کار ایران دوباره به جایی رسیده که در دور برگشت مرحله گروهی برای صعود به جام جهانی به حماسه نیاز دارد.
تیم ملی ایران نمایش ناامیدکننده‌ای برابر همسایه خود داشت - عکس از وبسایت ورزش سه
مارک ویلموتس در اولین روزهای کار در تیم ملی ایران، باب میل مخالفان مجازی کارلوس کی‌روش از بازی هجومی حرف زد. ادعایی که از یک مربی حرفه‌ای بعید بود اما او می‌خواست تفاوت خود با سرمربی پیشین تیم ملی را فریاد بزند. کی‌روش همیشه می‌دانست که ایران حتی برای رویارویی مقابل تیم‌های آسیایی باید با عقل و احتیاط و فکر بازی کند و هرگز بازی‌های تیم کی‌روش بزدلانه نبود. ویلموتس حالا بعد از شکست مقابل بحرین و عراق دیگر احتمالا درباره بازی هجومی و تفاوت‌های خود چیزی نخواهد گفت.
عراق البته همیشه حریفی سرسخت برای ایران بود. کارلوس کی‌روش نیز در دوران ۸ ساله‌اش هرگز نتوانست از سد عراق بگذرد، اگرچه حریفان آسیایی بزرگ‌تری را پی در پی به شکست مجبور می‌کرد. عراق به‌رغم تمام بحران‌های سیاسی و اجتماعی همیشه فوتبالی زیبا و هیجان‌انگیز را در آسیا نشان داده و شکست ایران مقابل عراق ناباورانه و عجیب نیست.
اما آنچه منجر به انتقاد از فدراسیون فوتبال و مارک ویلموتس می‌شود، این است که فدراسیون با پرداخت نکردن مطالبات سرمربی باعث قهر ویلموتس شد و او مدتی هرچند کوتاه پیش از یک بازی حساس برای ایران تمرکز کافی برای کار نداشت و تیمش را رها کرده بود. ویلموتس دیرهنگام به تهران رفت و کیفیت اردوی پیش از بازی با عراق برای یک بازی که سرنوشت صعود را تعیین می‌کند، کافی نبود.
ویلموتس هنوز به شناخت دقیق از نیروی انسانی فوتبال ایران برای تیم ملی نرسیده است. او در مقطعی سرمربی تیم ملی شد که فرصت داشت تا برای بازی‌های مهم ایران در راه جام جهانی تیمش را بسازد، اما تیم او هنوز ردپای یک مربی جدید و صاحب ایده را ندارد، بی‌نظم بازی می‌کند و حتی ویلموتس در انتخاب ترکیب خود مربی مسلطی به نظر نمی‌رسد.
وحید هاشمیان که به‌عنوان دستیار ایرانی با ویلموتس همکاری می‌کند، سال‌های سال از فوتبال ایران دور بوده و میزان شناخت او نیز از نیروی انسانی فوتبال ایران چندان بیشتر از ویلموتس نیست. فراموش نکنیم که حتی اولین فهرست بازیکنان تیم ملی را مجید جلالی نوشت، چون ویلموتس و همکار ایرانی‌اش شناختی از بازیکنان نداشتند. از آن فهرست اول البته ماه‌ها می‌گذرد و همچنان نمی‌توانیم ویلموتس را با انتخاب ترکیب تحسین کنیم.
بازیکنان در ترکیب او پراشتباه بازی می‌کنند. از امید ابراهیمی تا مسعود شجاعی و دیگران. مسعود اگرچه کاپیتان دیرپای تیم ملی ایران است اما تجدید نظر درباره ادامه بازی‌اش در تیم ملی، کار بیراهی نیست. او از روزهای خوبش حتی در دوره حضور کی‌روش نیز دور شده بود.
شکست در یک بازی سرنوشت‌ساز همیشه انتقادات تندی را در پی دارد. ایران در مسیر جام جهانی و جام ملت‌های آسیا با دغدغه‌های بزرگی مواجه شده اما فراموش نکنیم که هنوز با توجه به تساوی بحرین مقابل هنگ‌کنگ، ایران فرصت برای جبران دارد و رفتار فدراسیون فوتبال با این شکست و برنامه تیم ملی ایران در آینده، سرنوشت را می‌سازد. ایران همچنان می‌تواند برای صعود نقشه بکشد اما ناامیدکننده این است که در مرحله گروهی صعود به جام جهانی و در همین آغاز راه دچار بحران شده است.
حتی شایعه و طرح این موضوع که باید به تغییر سرمربی تیم ملی فکر کرد، می‌تواند ایران را برای دور برگشت در بحران غرق کند. قرارداد بلندمدت و گزاف مارک ویلموتس بعید است برای فدراسیونی که خود دچار مشکلات اقتصادی است، قابل فسخ کردن باشد. فسخ قرارداد هزینه‌ای بزرگ برای فدراسیون می‌سازد و احتمال برکناری ویلموتس را نمی‌توان باور کرد. اما ویلموتس با آنچه تا امروز از خود نشان داده، با ایران به جام جهانی نمی‌رسد، مگر آنکه تازه مربیگری را در ایران شروع کند و مسیر هولناک در دور برگشت را به سلامت از سر بگذارند.
